ด้วยเหตุนี้ จึงทำให้มีการลงพื้นสำรวจหาสถานที่ตั้งมหาวิทยาลัยอย่างจริง จวบจนได้เข้ามาเขตนครปฐม   ม.ล. จันทร์บุญเกษม ได้เห็นว่าพื้นที่ แถบจังหวัดนครปฐม เหมาะสมเป็นอย่างยิ่งที่จะทำการก่อตั้งมหาวิทยาลัย ในครานั้น พ.ศ. 2485 จึงได้เช่าพื้นที่ 40 ไร่ ปลูกสร้างอาคารคณะวิศวกรรมศาสตร์ ซึ่งเป็นตึก 2 ชั้น ประกอบห้องเรียนเพียง 16 ห้อง ในพื้นที่ ประกอบไปด้วย บ้านพักครู โรงอาหาร แต่ในสมัยนั้นถือว่าการสัญจรลำบาก ถึงต่อให้เป็นบริเวณที่เจริญแล้ว แต่ก็ยังขาด ไฟฟ้า และ ปะปา รวมถึงสื่อสาธารณะที่ดี จึงทำการย้ายมหาวิทยาลัยวิศวกรรม ไปยังกรุงเทพมหานคร ม.ล.จันทร์บุญเกษม ได้ตระหนักถึงความสำคัญของการศึกษาเป็นอย่างสูง จึงตัดสินใจร่วมกับครอบครัวในการบริจาคพื้นที่จำนวน 778 ไร่ ณ เขตคลองสาน แขวงบางลำภูล่าง เพื่อก่อตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นมา นั่นคือ "มหาวิทยาลัยเบงจันทร์" ในปี พ.ศ. 2489

โดย ความหมายของ "เบงจันทร์" ที่ ม.ล.จันทร์บุญเกษม เป็นผู้ตั้งนั้น โดยคำว่า "เบง" เป็นภาษาเขมร ที่แปลว่า สีแดง และ จันทร์  คือ ดวงจันทร์ จึงหลอมรวมเป็น พระจันทร์สีแดง นั่นเอง

และต่อมาด้วยการศึกษาไทยที่ก้าวกระโดด ทำให้ผู้สืบทอดมหาวิทยาลัยจาก ม.ล. จันทร์บุญเกษม ได้ปรับเปลี่ยนรูปแบบมหาวิทยาลัยมาเป็นมหาวิทยาลัยรัฐวิสาหกิจ เพื่อบูรณะมหาวิทยาลัยให้สอดคล้องต่อการศึกษาทุกรูปแบบ โดยการเสริมเพิ่มคณะต่างๆ และขยายอาณาเขตเป็น 800 ไร่ ในลลำดับต่อมา

​